Op 6 en 7 september 2023 organiseren agromultinationals voor het tweede jaar op rij een grote industriële bedrijfsstop over regeneratieve landbouw. Die vindt plaats in Amsterdam.
Op die top gaat het echter om het versterken van industriële voedselproductie en niet om een omslag naar democratische, ecologische landbouw. Vanuit de agroecologie-beweging in Nederland organiseren we daarom verschillende manieren van verzet tegen de greenwashing van de term ‘regeneratieve landbouw’:
- We publiceren samen met anderen een statement over de corporate greenwashing van regeneratieve landbouw.
- Op 6 september vindt er een protest plaats bij de Top.
- Op 10 september doen we mee aan het Regeneratie Festival van de Regeneratie Coöperatie:
> Tosca Peschier geeft tijdens de opening namens het Agroecologie Netwerk een korte lezing over haar diepgaande onderzoek naar deze vormen van corporate greenwashing
> Van 13.00 tot 14.00 geven houden van ons Netwerk een workshop over agroecologie en verschillende manieren waarop je daarin actief kan worden.
Wat is het probleem met die Regeneratieve Top?
Al sinds 2018 is een coalitie van alle grote agrifoodbedrijven wereldwijd bezig met het claimen van de term regeneratieve landbouw om zo industriële landbouw een nieuw, groen gezicht te geven. Dit is een groot gevaar voor de toekomst van de landbouw en echte ecologische landbouwstromingen zoals agroecologie en biologische landbouw.
Agromultinationals doen met hun nieuwe ‘regeneratieve’ verhaal alsof ze een transitie naar een nieuw landbouwsysteem willen inzetten. Terwijl ze in feite alleen bezig zijn om hun producten in een groen jasje op de markt te houden en nieuwe verdienmodellen te ontwikkelen in de digitalisering van de landbouw. Het gaat er niet om de landbouw eerlijker, socialer en ecologischer te maken.
Ook pushen ze overheden en banken om een Carbon Credit Market gekoppeld aan landbouwgronden te creëren. Daarmee kunnen ze hun CO2 uitstoot afkopen in plaats van die daadwerkelijk te verminderen. Deze ‘voluntary carbon credit markets’ bestaan momenteel vooral op regenwoudgronden en zijn al decennia lang een flop: ze blijken voor 90% ineffectief te zijn en juist voor meer CO2 uitstoot te zorgen (bron).
Onze flyer: een parodie op die van de officiële top
Greenwashing
Deze industriële genereratieve Top is een van de manieren waarop agromultinationals andere organisaties (zoals consultancies, startups en NGO’s) meenemen in hun greenwashing. Belangrijkste strategische agendapunten zijn:
- Het vormen van een algemene definitie van regeneratieve landbouw. Daarbij willen ze het woord loskoppelen van ecologische landbouwpraktijken en koppelen aan eenzijdige parameters in de bodem die met nieuwe technologie gemeten kunnen worden.
- Het bevestigen van de techno-definitie van regeneratieve landbouw door industrie-gezinde wetenschappers en dit pushen in overheidsbeleid wereldwijd.
- Het promoten van nieuwe data- en meetsystemen om CO2 en andere parameters in de bodem op een eenzijdige manier te meten waardoor de negatieve effecten van kunstmest en pesticiden niet zichtbaar worden.
Kaping
De term regeneratieve landbouw is rond 2015 ontstaan in biologische en agroecologische kringen. Het verwijst oorspronkelijk naar een brede waaier van ecologische landbouwpraktijken. Maar het legt, anders dan agroecologie, weinig nadruk op het veranderen van machtsverhoudingen in het voedselsysteem (bekijk hier de 11 principes van agroecologie). Dit is een van de redenen dat deze stroming in het Globale Noorden populairder is geworden dan agroecologie. De losse definitie, gebrek aan machtsanalyses en feelgood marketing zijn ook een van de redenen dat de term regeneratieve landbouw zo makkelijk gekaapt kon worden door agromultinationals.
Gelukkig is er onder de regeneratieve organisaties in Nederland ook verzet tegen de greenwashing van de term door multinationals. Zo organiseert We Are the Regeneration op 6 september in de Tolhuistuin een countersummit waar ook leden van het Agroecologie Netwerk bij aanwezig zullen zijn.
.
